آیا تاریخ شراب را می دانید؟

شراب یک نوشیدنی الکلی است که معمولاً از انگور تخمیر شده تهیه می شود.مخمر قند موجود در انگور را مصرف می کند و آن را به اتانول و دی اکسید کربن تبدیل می کند و در این فرآیند گرما آزاد می کند.انواع مختلف انگور و گونه های مخمر از عوامل اصلی در سبک های مختلف شراب هستند.این تفاوت ها ناشی از فعل و انفعالات پیچیده بین رشد بیوشیمیایی انگور، واکنش های درگیر در تخمیر، محیط رشد انگور (terroir) و فرآیند تولید شراب است.بسیاری از کشورها نام های قانونی را برای تعریف سبک و کیفیت شراب وضع می کنند.اینها معمولاً منشأ جغرافیایی و انواع مجاز انگور و همچنین سایر جنبه های تولید شراب را محدود می کنند.شراب هایی که از انگور تهیه نمی شوند شامل تخمیر سایر محصولات از جمله شراب برنج و سایر شراب های میوه مانند آلو، گیلاس، انار، توت بیدانه و سنجد است.

اولین آثار شناخته شده شراب مربوط به گرجستان (حدود 6000 ق.م)، ایران (فارس) (حدود 5000 ق.م) و سیسیل (حدود 4000 ق.م) است.شراب در 4500 سال قبل از میلاد به بالکان رسید و در یونان، تراکیه و روم باستان مصرف و جشن می گرفت.در طول تاریخ، شراب به دلیل اثرات مست کننده آن مصرف شده است.

اولین شواهد باستان شناسی و باستان شناسی برای شراب انگور و انگور، مربوط به 6000 تا 5800 قبل از میلاد در قلمرو گرجستان مدرن یافت شد.هم شواهد باستان شناسی و هم شواهد ژنتیکی نشان می دهد که اولین تولید شراب در جاهای دیگر نسبتاً دیرتر بوده است و احتمالاً در قفقاز جنوبی (که ارمنستان، گرجستان و آذربایجان را در بر می گیرد) یا منطقه غرب آسیا بین ترکیه شرقی و شمال ایران صورت گرفته است.اولین کارخانه شراب سازی شناخته شده از 4100 قبل از میلاد شراب سازی Areni-1 در ارمنستان است.

اگرچه شراب نیست، اما اولین شواهد از نوشیدنی های تخمیری مخلوط انگور و برنج در چین باستان (حدود 7000 قبل از میلاد) یافت شد.

جزئیات نقش برجسته پلکان شرقی آپادانا تخت جمشید که ارمنیان را در حال آوردن آمفورایی احتمالاً از شراب برای شاه نشان می دهد.

گزارشی در سال 2003 توسط باستان شناسان نشان می دهد که در چین باستان در سال های اولیه هزاره هفتم قبل از میلاد انگور با برنج برای تولید نوشیدنی های تخمیر شده مخلوط شده است.کوزه های سفالی از مکان نوسنگی جیاهو، هنان، حاوی آثاری از اسید تارتاریک و سایر ترکیبات آلی است که معمولاً در شراب یافت می شود.با این حال، دیگر میوه های بومی منطقه مانند زالزالک را نمی توان رد کرد.اگر این نوشیدنی‌ها، که به نظر می‌رسد پیش‌ساز شراب برنج هستند، به جای سایر میوه‌ها شامل انگور می‌شدند، به جای Vitis vinifera که 6000 سال بعد معرفی شد، یکی از ده‌ها گونه‌ی وحشی بومی چین بودند.

گسترش فرهنگ شراب به سمت غرب به احتمال زیاد به دلیل فنیقی ها بود که از پایگاهی از دولت-شهرها در امتداد سواحل مدیترانه به مرکزیت لبنان امروزی (و همچنین شامل بخش های کوچکی از اسرائیل/فلسطین و سوریه ساحلی) به بیرون گسترش یافتند. با این حال، فرهنگ نوراگیک در ساردینیا پیش از ورود فنیقی ها به مصرف شراب عادت داشت.شراب های بیبلوس در دوران پادشاهی قدیم به مصر و سپس در سراسر دریای مدیترانه صادر می شد.شواهدی برای این امر شامل دو کشتی غرق شده فنیقی از 750 قبل از میلاد است که با محموله های شراب آنها هنوز دست نخورده پیدا شده است، که توسط رابرت بالارد کشف شد. روغن زیتون، و به دنبال آن مهر و موم چوب کاج و رزین، شبیه به رتسینا.

قدیمی‌ترین بقایای کاخ آپادانا در تخت جمشید که به سال 515 قبل از میلاد باز می‌گردد، شامل نقش‌هایی است که سربازانی را نشان می‌دهد که از کشورهای تابع امپراتوری هخامنشی هدایایی برای پادشاه هخامنشی می‌آورند، از جمله ارمنیان که شراب معروف خود را آورده‌اند.

ارجاعات ادبی به شراب در هومر (قرن هشتم پیش از میلاد، اما احتمالاً مربوط به ترکیبات قبلی)، آلکمن (قرن هفتم پیش از میلاد) و دیگران فراوان است.در مصر باستان، شش عدد از 36 آمفوره شراب در مقبره پادشاه توت عنخ آمون با نام "خای"، یک باغ‌دار ارشد سلطنتی، یافت شد.پنج تا از این آمفورا به عنوان منشاء املاک شخصی پادشاه و ششمین آن متعلق به املاک خاندان سلطنتی آتن بود.آثار شراب نیز در سین کیانگ آسیای مرکزی در چین امروزی یافت شده است که قدمت آن به هزاره های دوم و اول قبل از میلاد می رسد.

فشار دادن شراب پس از برداشت؛Tacuinum Sanitatis، قرن چهاردهم

اولین ذکر شناخته شده از شراب های مبتنی بر انگور در هند مربوط به نوشته های چاناکیا، وزیر ارشد امپراتور چاندراگوپتا ماوریا در اواخر قرن چهارم قبل از میلاد است.چاناکیا در نوشته‌های خود استفاده از الکل را محکوم می‌کند، در حالی که مکرر امپراطور و دربارش را به سبکی از شراب معروف به مادو می‌گوید.

رومیان باستان تاکستان‌هایی را در نزدیکی شهرک‌های پادگان می‌کاریدند تا شراب به‌جای حمل و نقل در فواصل طولانی، در محلی تولید شود.برخی از این مناطق در حال حاضر برای تولید شراب شهرت جهانی دارند.رومی ها دریافتند که سوزاندن شمع های گوگرد در داخل ظروف خالی شراب، آنها را تازه و عاری از بوی سرکه نگه می دارد.در اروپای قرون وسطی، کلیسای کاتولیک رومی از شراب حمایت می کرد، زیرا روحانیون برای مراسم عشای ربانی به شراب نیاز داشتند. راهبان در فرانسه سال ها شراب درست می کردند و آن را در غارها کهنه می کردند.یک دستور العمل قدیمی انگلیسی که تا قرن نوزدهم به اشکال مختلف باقی مانده است، نیاز به تصفیه شراب سفید از شراب حرامزاده - شراب بد یا آلوده به شراب باستاردو دارد.

بعدها، نوادگان شراب مقدس برای طعم دلپذیرتر تصفیه شدند.این امر باعث ایجاد انگور مدرن در شراب فرانسوی، شراب ایتالیایی، شراب اسپانیایی شد و این سنت های انگور شرابی به شراب دنیای جدید وارد شد.به عنوان مثال، انگورهای Mission توسط راهبان فرانسیسکن در سال 1628 به نیومکزیکو آورده شد و میراث شراب نیومکزیکو آغاز شد، این انگور همچنین به کالیفرنیا آورده شد که صنعت شراب کالیفرنیا را آغاز کرد.به لطف فرهنگ شراب اسپانیایی، این دو منطقه در نهایت به ترتیب به قدیمی ترین و بزرگترین تولیدکنندگان شراب ایالات متحده تبدیل شدند.حماسه‌های وایکینگ قبلاً به سرزمینی خارق‌العاده اشاره کرده‌اند که پر از انگورهای وحشی و شراب با کیفیت بالا است که دقیقاً وینلند نامیده می‌شود.[51]قبل از اینکه اسپانیایی ها سنت های انگور شرابی آمریکایی خود را در کالیفرنیا و نیومکزیکو ایجاد کنند، فرانسه و بریتانیا هر دو تلاش ناموفقی برای ایجاد انگور در فلوریدا و ویرجینیا داشتند.